Başını yaslayacak bir omzun telaşımıydı gelişin, basitmiydi bu kadar?
Ben başımı vurduracak kadar sevilesi bir ömrün varlığının telaşındayken...
Üşümek mi dedin? Hayır hayır,
Hiç sönmediki yürek
yangınım...
Gittin ve örttüm üstünü kalbimin...
Boşversene;
Donma ihtimalimden daha önemli artık,
aralık bıraktığım kapımın eşiğindeki
"dönme ihtimalin"...