Ben bir otel odasıyım...

Giderken günahını bende bıraktığını sanan onca insan geçti içimden,
onca zavallı, onca ayyaş...
Ben bir otel odasıyım, salaş...
Her gidişte dağınık bırakıldı bir yanım, bir yanımda hep savaş...

Ne kavgalara tanık oldum bilseniz, ne aşklara...
Giderken gözyaşlarını bende bırakanlar da oldu, kahkahamı çalanlar da.
Ben bir otel odasıyım, sırdaş...
İçimden bir gecede umudunu katleden insanlar da geçti,
umudunu tazeleyenler de...
Her ne olduysa oldu; hep dağınık bırakıldım ben, hep karanlık, hep kargaşa, telaş...

Şimdi büyülenmiş gibi bakma bana,
gülüşün sahte, aldanmam kokuna,
kıyamazmış gibi bakma sakın.
Ben bir otel odasıyım; gitmeden önce dağıtacağın...