Dönmemek

Saati yok, günü yok, ansızın gitmeliyim...

Bir akşam üstü mesela, güneş sırtımda.

Gölgeme baka baka gitmeliyim.

Hava soğuk olmalı, cebimde vakit geçirmeli ellerim...

Ellerini aramamalıyım...

Görmemem gerekiyor seni,

Gidiyorum dememeliyim, diyemem...

Belki başka bir şehir, hiç bilmediğimiz.

Gecesinde kaybolmadığımız,

Kahkahaların yankılanmadığı kulaklara,

Gitmeliyim gözden uzaklara...
Kırmızı ışığında durmadığımız yollar,

Ve durduğumuzda ağladığımız her an gibi.

İşte şimdi ağlamalıyız,
Diğerlerinden tek farkı; başkasının silmediği gözyaşlarımız.

Pes etmiş bir savaşçı kadar onursuz,

Geç kalmış bir bahar gibi umutsuz,

Ve gurursuz kalana dek,

Vefasızlığının içini kemirene dek ağlamak gerek...

Dilimden bir kaç satır dökülür uğruna,

Diğerlerinden tek farkı; yüklemi dönmemek...