2 Ekim 2010

Tükenen Kalem


Tükenen bir kalemin son cümleleri bunlar, son çığlıkları;

Tükeniyorum, en olmadık yerde.
Az sonra parmaklar iyice sıkacak beni, hayat sıkacak.
Ve bastıra bastıra kusacağım canımı.
Gitmeden kağıdın canını da acıtacağım belki,
Son izlerim bunlar, biraz acıtmalı!


Gidiyorum işte, belkide bu son noktam.
Hep 'bu son nokta' demiştim, 'bu son sayfa'.
Kaç kağıda yazdım ben hayatımı, kaç hayatı karaladım!
Sayfalar dolusu mutluluklarım da oldu, hüzünlerim de.
Her virgülde merak ettim, ya sonra!
Her ünlemde biraz telaş,
Her soru işareti; fazladan mürekkep, fazladan nefes, can...
Oyalandım, oyaladım kağıtları, hayatları.
Karaladım, karaladıkça yaralandım!


Bitiyorum işte...
Bitmek istiyorum, bu sayfada, bu hayatta!
Başka sayfa olmasın.


Sadece bir noktalık canımı bırakıyor ve susuyorum,
Bir noktalık
Bir nokta
Bir
B
                              
                                        

0 YORUM:

Yorum Gönder

Yazdığın yazgın olsun...