Cümleler kuruyor artık bizi

Senin imlanın kurallarına ters düştüm bugün...
Noktayı, virgülü neyleyim artık; önce cümlem sonra ben devrikken...


...


Biz kurduğumuz her cümlede farkında olmadan kurulmuşuz zaman ayarlı ayrılığa... Şimdi mayınlı satırlardan topluyorlar liğme liğme "biz"i, sonra tırnak içine defnediyorlar, başka bir cümlede kuruluncaya kadar hoşçakal...