14 Ekim 2010

Bir adım bir cümle




Noktasını kaybetmiş bir cümlenin son satırısın, olmassan olmuyor...

                                   ***

Kaburgaları kırılan bir aşkın otopsisinde göğsünden çıkarıldık biz...
"Hala kalbi atıyor" diye bağırsakta çaresiz, anladık morg koridorunda;
ölümcül bu soğuk...
Bitkisel hayata bile razıyken ikimiz, hayvani hayatlar defnetti bizi...

                                   ***


Kahramanı olmadığımız bi hikayenin sayfaları altında kalan figüranlardık biz.
Her cümlenin ardından ağladık,
her noktadan sonra başlamak için savaştık,
kalemşöre yenileceğimizi bile bile...
Şimdi iki satırlık yaşanmışlığımızla yetinenleriz,
hesabını kestiğimiz cümlelerde...

                                   ***

Şımarık bir çocuğun darmadağın ettiği bir hayalim işte,
can kırıklarım batmasın diye hızla uzaklaşılan tenhalar kaldı bana.
önce düşürüldüm, sonra terkedildim, ve ardından unutuldum karanlığımda...
'unutmadı' diyorsunya; unutulmak bu kadar kolay işte...

                                   ***

Biz gitmelerin pamuk ipliğiydik; her düğümünde çözülüyorduk aşktan..


                                                                                                            


Beni ilhama sürükleyen bicümle.net'e teşekkürler... :)

0 YORUM:

Yorum Gönder

Yazdığın yazgın olsun...