Uyu prenses

Cebi delik hüzünler biliyoruz, umut etsekte dolmayan, ölmeyen...

Sahi; neden olmayacak olana sardık kollarımızı?
Neden ebedi sandık edebini bile yitirmiş sevdayı?
Kandırıldık işte; biz denizleri geçtik, aşk sadece dalga geçti...
Gel umursa şimdi yitip giden zamanı!
Gitsin, olmayan ne varsa yine ardından dudak büküp "olsun" diyeceğiz nede olsa...
Olsun...
Yine diyebiliyoruz "herşey güzeldi"...
Ya diyemeseydik, ya yüzüme yüzün ayrık düşseydi?
Böylesi de iyi işte, "bir zamanlar bu yüzü güldürebilmiştim" telafisi...
Bırak zamanı geçsin, olmayacak olana sarmışız kollarımızı, olsun...
Şimdi dolsada göz çukurumuz, bir zamanlar güldüğümüzü görmüştük gözbebeklerimizde...
Bir zamanlar işte;
Peri masalından kaçıp birer Polyanna olmaya karar vermeden önce...

İki ayrı dizde aynı masalla uyutulduk, iki ayrık, bir ayrılık...
Bir varmış, hiç yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbim kalbinin hiçinde...
Uyu prenses...